Ozorków – miasto i gmina nad rzeką Bzurą, w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim. Miasto znajduje się 20 km na północ od Łodzi. Według danych z 31 grudnia 2008 miasto liczyło 20 407 mieszkańców.

Historia miasta sięga początku XV wieku. W 1415 pojawiła się pierwsza wzmianka o małej wiosce położonej wśród trudno dostępnych lasów i bagien, należącej do rodu Szczawińskich, herbu Prawdzic. W 1807, późniejszy właściciel Ozorkowa, Ignacy Starzyński, pragnąc ożywić gospodarczo swoją posiadłość, sprowadza do niej 19 sukienników i farbiarzy z Saksonii. W 1815 liczba ich wzrosła już do 117, podczas gdy Łódź miała ich wówczas 331.

W rok później, w 1816 Ozorków uzyskał prawa miasta prywatnego, co przyspieszyło jego rozwój. W 1817 osiedliła się w Ozorkowie rodzina Schlösserow, przybyłych z Akwizgranu, którzy założyli najpierw nowoczesną przędzalnię wełny, a potem bawełny. W ten sposób Ozorków zapoczątkował rozwój przemysłu sukienniczego nad górną Bzurą, który później rozszerzył się na Zgierz i Łódź, tworząc największy w Polsce ośrodek przemysłu włókienniczego. Ponieważ dla dynamicznie rozwijającego się przemysłu zaczęło brakować miejsca, już w 1820 największe zakłady lokowały się na terenie folwarku Strzeblew. Rosła liczba ludności, która w 1828 doszła do 5669 osób. W latach trzydziestych Karol Schlösser zbudował tu największą w mieście fabrykę tkanin bawełnianych o pełnym cyklu produkcyjnym. Po upadku powstania listopadowego miasto przeszło stagnację spowodowaną utratą zamówień dla armii Królestwa Kongresowego, represyjnymi barierami celnymi, rosnącą rolą Zgierza i Łodzi, jak też wypieraniem z rynku tkanin wełnianych przez bawełniane. W 1866, za kolejnego właściciela Feliksa hrabiego Lubieńskiego, Ozorków uzyskał status miasta rządowego, bardziej atrakcyjny dla inwestycji.

I wojna światowa wywołała kolejny regres gospodarczy miasta. Dopiero okres niepodległego bytu państwowego stworzył nowe podstawy rozwojowe. Już na początku lat dwudziestych, Ozorków otrzymał połączenie kolejowe z Łodzią i Kutnem, a wraz z elektryfikacją miasta przeprowadzoną w 1928, komunikację tramwajową ze Zgierzem i Łodzią (w latach 1922-1928 linia obsługiwana była przez tramwaj parowy). W okresie międzywojennym przybyło miastu kilka obiektów, takich jak budynek Kasy Chorych, dwie szkoły podstawowe, zakład kąpielowy i dom kolonijny dla dzieci w miejskim lasku na Koziej Nodze.

Czas okupacji hitlerowskiej był tragicznym okresem w dziejach miasta. Miasto zostało włączone bezpośrednio do III Rzeszy; w latach 1943-1945 nosiło nazwę Brunnstadt. Eksterminacyjna polityka okupanta (wymordowanie 6-tysięcznej ludności żydowskiej oraz terror stosowany wobec ludności polskiej) sprawiła, że populacja miasta zmniejszyła się do niespełna 10 000 mieszkańców.

Po wyzwoleniu rozbudowywały się i modernizowały zakłady przemysłowe, powstawały nowe, a miastu przybywało instytucji socjalnych, oświatowych i usługowych oraz zabudowy mieszkalnej.

Współcześnie podstawową funkcją miasta jest przemysł, mimo iż szybko wzrasta rola usług. Na skutek przemian gospodarczo-ustrojowych państwa polskiego kluczowy dla miasta przemysł włókienniczy i odzieżowy załamał się. Pod koniec lat 90. XX w. pojawiły się w Ozorkowie nowe rodzaje działalności przemysłowej wraz z utworzeniem w południowej części miasta podstrefy Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Atrakcje turystyczne:

• kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP i Podwyższenia Krzyża Świętego,
• kościół ewangelicko-augsburski pw. dwunastu Apostołów Jezusa Chrystusa,
• kościół rzymskokatolicki pw. NMP Królowej Polski,
• kompleks pałacowo-fabryczny Schlösserów (XIX wiek), II pałac Schlösserów przy ul. Listopadowej (XIX w.),
• najdłuższa linia tramwajowa w Polsce, nr 46, docierająca tu z Łodzi (uznawana również za najdłuższą w Europie – 38 km),
• kolejka wąskotorowa (uruchamiana w sezonie letnim),
• zespół basenów ze zjeżdżalniami,
• studnie artezyjskie,
• drewniane domy tkaczy i sukienników,
• park miejski,
• wieża ciśnień przy dworcu PKP,
• stary cmentarz,
• lasek miejski (obrzeża Ozorkowa),
• zalew miejski,
• hala sportowa i boisko sportowe,
• Ośrodek dla Osób Niepełnosprawnych – ul. Kościuszki 31 (stara łaźnia),
• Klub sportowo – towarzyski „Romano”.

Sport:

• MKS Bzura Ozorków – siatkówka,
• Kotan Ozorków – piłka nożna,
• UKS MOSiR Ozorków – piłka nożna.